فقط تی واسی (1)

می دیل خَیِ میرزای مجسمه‌ی بوشوم بُجور و اون اسب اوسنم و واچوکم اسب جور و تمام رشت تی خانه آدرس واپرسم تا همه‌تان مردمانی که مره فاندرید و خنده ید و لوچان زنید تی گوش فرسانید که "ای یار تو کویه ایسی که ایته چش سفیده کر تی واسی میرزای اسب اوساده و رشت زیر پا بنه."